Δευτέρα 25 Ιουλίου 2011
Freska-damaskina-me-tragani-krousta 
 
  • 1 κιλό φρέσκα δαμάσκηνα
  • 5 κ.σ. καστανή ζάχαρη
  • 1 κ.γλ. κανέλα
  • 200 γραμμ. αλεύρι για όλες της χρήσεις, κοσκινισμένο
  • 50 γραμμ. αμυγδαλόψιχα αλεσμένη
  • 150 γραμμ. βούτυρο παγωμένο, κομμένο σε κυβάκια
  • 1 κ.σ. βούτυρο για το ταψί
  • 2 κ.σ. καστανή ζάχαρη για το ταψί
  • • κρέμα γάλακτος χτυπημένη σε παχύρρευστη μορφή για το σερβίρισμα
Αφαιρούμε τα κουκούτσια από τα δαμάσκηνα. Βουτυρώνουμε και πασπαλίζουμε με ζάχαρη ένα μικρό πυρίμαχο σκεύος. Τοποθετούμε τα δαμάσκηνα με την κομμένη πλευρά προς τα κάτω. Ανακατεύουμε σε μπολ την καστανή ζάχαρη (5 κ.σ.) με την κανέλα και τα πασπαλίζουμε. Σ' ένα μπολ βάζουμε το αλεύρι κοσκινισμένο, την αλεσμένη αμυγδαλόψιχα και το κρύο βούτυρο. Ψιχουλιάζουμε το μείγμα με τα δάχτυλα μέχρι να γίνει σαν βρεγμένη άμμος. Τέλος προσθέτουμε τη ζάχαρη και την ενσωματώνουμε στο μείγμα με τα δάχτυλα ψιχουλιάζοντας. Απλώνουμε το μείγμα πάνω από τα δαμάσκηνα και ψήνουμε για 30΄ στους 190οCώσπου να ροδίσει η επιφάνεια. Αφήνουμε το γλυκό να κρυώσει και σερβίρουμε με τη χτυπημένη κρέμα γάλακτος σε παχύρρευστη μορφή.


Via
Πέμπτη 14 Ιουλίου 2011
 
Στην αρχαία Ελλάδα τις ψάρευαν και τις απολάμβαναν, μαγειρεμένες μάλιστα με τρόπο που αξιοπρεπώς θα στέκονταν σε ένα σύγχρονο γκουρμέ εστιατόριο. Γιατί δηλαδή να μη δοκιμάσεις τις «γαρίδες ψημένες σε φύλλα συκιάς» που αναφέρει στους «Δειπνοσοφιστές» του ο Αθήναιος ή τις γλυκόξινες «γαρίδες με μέλι και ξίδι, κολοκύθια και κουνουπίδι»;
 
Επιπλέον, ο Μάρκο Πόλο περιέγραψε την αφθονία των γαρίδων στις αγορές της Κίνας.
Παρ' όλα αυτά, μέχρι τον Μεσαίωνα δεν ήταν τόσο συνηθισμένες στα ευρωπαϊκά τραπέζια, για να γίνει αυτό έπρεπε να φτάσουμε στον 17ο αιώνα και να εξαπλωθούν σε όλο τον κόσμο. Υπάρχουν αρκετές εκατοντάδες διαφορετικά είδη, ακόμη και γαρίδες του γλυκού νερού. Τα δύο πιο ιδιαίτερα είδη που βρίσκουμε στην Ελλάδα είναι η γάμπαρη, η μεγάλη γαρίδα που ψαρεύεται στον Κορινθιακό, τον Αμβρακικό και στις δυτικές ακτές και το εξαιρετικό συμιακό γαριδάκι που αλατίζεται, τηγανίζεται και τρώγεται ολόκληρο.
 
Η γαρίδα μπορεί να μαγειρευτεί με κάθε τρόπο - τηγανητή, ψητή, βραστή, στα κάρβουνα - αλλά όπως και σε όλα τα πράγματα, συχνά η απλότητα αποδεικνύεται μεγαλειώδης: ένα πιάτο με γαρίδες που μόλις βγήκαν από τη σχάρα και είναι πασπαλισμένες με ψιλοκομμένο μαϊντανό, σκόρδο και λίγο λεμόνι παραμένει αξεπέραστο. Ενα είναι το μυστικό της, ότι δεν θέλει πολλή ώρα μαγείρεμα.

Διατροφική αξία
Τέσσερις λέξεις περιγράφουν τη θρεπτική αξία της γαρίδας: λίγες θερμίδες, πολλή πρωτεΐνη. Δυστυχώς, υπάρχει ακόμη μία λέξη που... προσπαθεί να της χαλάσει την υπόληψη: χοληστερίνη. Κατά τα άλλα, έχει ασβέστιο, κάλιο και σχεδόν καθόλου λιπαρά. Θεωρείται μάλιστα πολύ καλή πηγή σεληνίου.
 
 
Κυριακή 10 Ιουλίου 2011

8 μέτριες σφικτές κόκκινες ντομάτες
1 νεροπότηρο πλιγούρι
1 φλιτζ του καφέ λάδι
1 μέτριο κρεμμύδι τριμμένο
1 κόκκινη πιπεριά
1 πράσινη πιπεριά
1 κίτρινη πιπεριά
1 νεροπότηρο χυμό ντομάτας
1 φλιτζ τσαγιού μαϊντανό
αλάτι, πιπέρι


Βγάζετε τα καπάκια από τις ντομάτες και με ένα κουταλάκι τις αδειάζετε από τη ψίχα. Τις αλατίζετε στο εσωτερικό μέρος και τις αφήνετε να περιμένουν.

Ψιλοκόβετε τις πιπεριές. Σε ένα μεγάλο βαθύ τηγάνι, ρίχνετε το ελαιόλαδο και σοτάρετε ταυτοχρόνως το τριμμένο κρεμμύδι και τις ψιλοκομμένες πιπεριές, ρίχνετε μέσα το πλιγούρι και συνεχίζετε το σοτάρισμα για 1-2 λεπτά. Αδειάζετε μέσα το χυμό ντομάτας και 1 ποτήρι νερό. Αλατίζετε και πιπερώνετε. Μαγειρεύετε για 10 λεπτά σε μέτρια φωτιά. Ρίχνετε μέσα το μαϊντανό, ανακατεύετε .

Γεμίζετε τις ντομάτες μας με το μίγμα. Βάζετε το καπάκι από πάνω τις τοποθετείτε σε ένα ταψί να χωράνε ίσα-ίσα, ρίχνετε στο πάτο του ταψιού 1 ποτήρι νερό και τις μαγειρεύετε στους 170ο για 1 ώρα.
Τις βγάζετε, τις αφήνετε να κρυώσουν και τις σερβίρετε συνοδεύοντάς τες από τυρί φέτα και φρέσκο ψωμί.
Παρασκευή 8 Ιουλίου 2011

ΥΛΙΚΑ (για 18 περίπου κουλουράκια)

● 1/3 της κούπας βούτυρο ή μαργαρίνη με χαμηλά λιπαρά
● 2/3 της κούπας μαύρη ζάχαρη
● 2/3 της κούπας άπαχο φρέσκο γάλα
● 1.5 κουταλάκι του γλυκού βανίλια σκόνη
● 2 κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις
● ¼ της κούπας σκόνη κακάο
● ½ κουταλιά της σούπας Baking Powder
● ½ κουταλιά της σούπας μαγειρική σόδα
● 1/3 της κούπας τριμμένη καρύδα

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Σε ένα μπωλ ανακατεύετε το βούτυρο με τη ζάχαρη. Στη συνέχεια προσθέτετε
το γάλα συνεχίζοντας το ανακάτεμα. Σε ένα άλλο μπωλ αναμειγνύετε το αλεύρι,
το κακάο, τη σόδα και το baking powder. Τα ρίχνετε στο μπωλ με το μείγμα του
βουτύρου και χτυπάτε μέχρι να γίνει ένα ομοιογενές μείγμα. Στο τέλος, ρίχνετε και
την καρύδα και πλάθετε τη ζύμη σας για να πάει παντού.
Τοποθετείτε τα κουλουράκια σε ένα ταψί με λαδόκολλα και ψήνετε σε
προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς Κελσίου για περίπου 8 λεπτά.

Καλή επιτυχία και καλή σας όρεξη!



Πέμπτη 7 Ιουλίου 2011
Πέμπτη 23 Ιουνίου 2011
 
Υπάρχουν πολλοί μύθοι σχετικά με την ανακάλυψη του καφέ. Ο πιο γνωστός είναι σχετικά με ένα βοσκό με το όνομα Κάλντι, ο οποίος καθώς φυλάγε το κοπάδι του που έβοσκε σε μια πεδιάδα της Αιθιοπίας, παρατήρησε πως τα ζώα του έγινα πιο ζωηρά όταν εφάγαν από τους καρπούς ενός συγκεκριμένου θάμνου. Αφού δοκίμασε και ο ίδιος από αυτούς τους καρπούς και επιβεβαίωσε τις δυναμωτικές ιδιότητες του, αποφάσισε να πάρει τους καρπούς και να τους πάει σε ένα μοναστήρι που βρισκόταν εκεί κοντά. 
 
Τρίτη 21 Ιουνίου 2011
 

 Καταρχήν, το φούσκωμα ενός κέικ εξαρτάται από το είδος του κέικ που φτιάχνετε.
Υπάρχουν 2 βασικές διαφορετικές κατηγορίες:
  • τα κέικ βουτύρου που φουσκώνουν λόγω του μπέικιν πάουντερ ή της μαγειρικής σόδας που προσθέτουμε και
  • τα σπογγώδη κέικ που φουσκώνουν από τον αέρα που χτυπιέται μέσα στα αβγά
Στα κέικ βουτύρου, το βούτυρο που χρησιμοποιείτε θα πρέπει να είναι σε θερμοκρασία δωματίου ώστε να είναι μαλακό και ΟΧΙ παγωμένο.
Παίζει μεγάλο ρόλο στο φούσκωμα της ζύμης, το μέγεθος του ταψιού που θα χρησιμοποιήσετε. ΠΑΝΤΑ να χρησιμοποιείτε το ακριβές μέγεθος που σας προτείνει η συνταγή. Αν το ταψί που θα χρησιμοποιήσετε είναι πολύ μεγάλο, το κέικ δε θα φουσκώσει όπως πρέπει. Αν πάλι είναι πολύ μικρό, το κέικ θα καθήσει στο κέντρο. Πολλές φορές, η ζύμη ξεχειλίζει όταν φουσκώνει στο μικρό ταψί και χύνεται μέσα στο φούρνο.
Για τα κέικ βουτύρου χρησιμοποιήστε ταψιά που δεν κολλάνε. Λαδώνετε και αλευρώνετε το ταψί πριν τη χρήση του.

Στα σπογγώδη κέικ, μεγάλο ρόλο στο φούσκωμα παίζει ο χρόνος που θα χτυπήσετε τα αβγά. Ακολουθείτε τις οδηγίες της συνταγής και μην τα χτυπάτε περισσότερο από όσο χρειάζεται (δυστυχώς εδώ θα χρειαστούν πολλές δοκιμές μέχρι να φτιάξετε το τέλειο κέικ, εκτός κι αν έχετε κάποιο φίλο που το έχει καταφέρει και σας δείξει πόση ώρα τα χτυπά).
Ανακατέψτε τα αβγά με τα υπόλοιπα υλικά φέρνοντας τα κάτω υλικά προς τα πάνω, σα να τα διπλώνετε. Για αυτού του είδους κέικ, χρησιμοποιούμε το ταψί που είναι γνωστό σε όλους σαν "φόρμα για κέικ", αυτό με την τρύπα στο κέντρο. Η τρύπα αυτή βοηθάει στην κυκλοφορία ζεστού αέρα κατά το ψήσιμο. Επίσης, βοηθά στο φούσκωμα της ζύμης αλλά ΠΡΟΣΟΧΗ: δε θα πρέπει να λαδώνετε τη φόρμα του κέικ. Αυτό γιατί το κέικ πρέπει να κολλήσει στις πλευρές της φόρμας κατά το φούσκωμα και έτσι να φουσκώνει καλύτερα.

Ψήσιμο:
Ο φούρνος πρέπει να είναι προθερμασμένος και να μην ανοίξετε καθόλου το φούρνο κατά την πρώτη μισή ώρα που ψήνεται το κέικ. Πρέπει η θερμοκρασία να παραμείνει σταθερή για να φουσκώσει καλά το κέικ.
Θα είστε σίγουροι ότι το κέικ βουτύρου σας είναι έτοιμο αν το τρυπήσετε με μια οδοντογλυφίδα. Αν η οδοντογλυφίδα βγει καθαρή από το κέικ τότε είναι έτοιμο!!!

Θα σας πρότεινα να παραμείνετε σε μία δοκιμασμένη συνταγή (να την έχει φτιάξει κάποιος και να σας άρεσε). Πειραματιστείτε ξανά και ξανά με την ίδια συνταγή, το ίδιο ταψί, ακολουθώντας και τις παραπάνω συμβουλές, μέχρι να καταφέρετε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Καλή επιτυχία 



Via

Εμεις :